W ostatnim czasie amerykańscy politycy oraz media, chcąc przerzucić na kogoś innego odpowiedzialność za swą bezsilność w obliczu epidemii nowego koronawirusa, obwiniają Chiny i tworzą niewyobrażalne kłamstwo dotyczące epidemii.
A przecież Abraham Lincoln powiedział: „Można oszukiwać wszystkich (ludzi) przez pewien czas, a część ludzi przez cały czas, ale nie da się oszukiwać wszystkich przez cały czas."
Prawda obala mity, przedstawiamy więc fakty.
Od tego momentu, gdy tylko pojawi się nowa plotka, będziemy natychmiast przedstawiać światu prawdę.
Mit 1: Nowy koronawirus SARS-CoV-2 to „chiński wirus" lub „wirus z Wuhan"
Fakt: Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) nakazała, aby nazwa wirusa nie kojarzyła się z żadnym państwem lub regionem
Na podstawie szczegółowych analiz i wniosków płynących z nazewnictwa chorób zakaźnych w przeszłości, a w szczególności znaczącego negatywnego wpływu nazwy „Bliskowschodniego zespołu niewydolności oddechowej (MERS)" w 2012 r., 8 maja 2015 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) i Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) wspólnie opracowały „Praktyki nazewnictwa nowych chorób zakaźnych ", które jasno określają, że przy tworzeniu nowych nazw należy unikać lokalizacji geograficznej, nazwisk, zwierząt , jak również nawiązań do żywności, kultur, populacji, przemysłu lub zawodów (np. legionista) oraz terminologii, która mogłaby wywoływać niepotrzebną panikę.
https://www.who.int/topics/infectious_diseases/naming-new-diseases/en/
Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi nazewnictwa wirusów z 2015 r. oraz światowymi praktykami w zakresie zdrowia publicznego, 11 lutego 2020 r. WHO ogłosiła, że zapalenie płuc wywoływane przez nowy typ koronawirusa zostało oficjalnie nazwane „chorobą koronawirusową 2019" (COVID-19)
W kwietniu brytyjski magazyn naukowy „Nature" opublikował trzy artykuły, w których przepraszał za połączenie COVID-19 z Wuhanem i Chinami. Wzywano w nich do natychmiastowego zaprzestania stygmatyzacji związanej z nowym koronawirusem i powstrzymania się od nieodpowiedzialnych czynów, które mogą łączyć wirusa z konkretną lokalizacją.
https://www.nature.com/articles/d41586-020-01009-0
New York Times, ABC, BBC i inne wpływowe zachodnie media informowały, że z powodu niewłaściwego powiązania osób azjatyckiego pochodzenia z nowym koronawirusem, osoby te padły ofiarą (w szczególności w USA) poważnej ksenofobi, nękania i ataków na tle rasowym.
Mit 2: Wuhan jest źródłem koronawirusa
Fakt: To, że Wuhan, jako pierwszy zgłosił problem epidemii nie oznacza, że jest jej źródłem. Pierwotne miejsce pochodzenia nowego koronawirusa nie zostało potwierdzone. Znalezienie źródła koronawirusa jest poważnym problemem naukowym, który należy pozostawić do rozwiązania naukowcom i medykom działającym w oparciu o dostępną wiedzę naukową.
W historii często zdarzało się, że miejsce wykrycia wirusa wcale nie było źródłem jego pochodzenia, np. wirus HIV wykryto w Stanach Zjednoczonych, ale przecież wcale nie musiał pochodzić z USA. Coraz więcej jest dowodów na to, że grypa hiszpanka nie miała źródeł w Hiszpanii.
Znalezienie źródeł wirusa jest problemem naukowym. Głównym celem tego działania jest zapobiegnięcie w przyszłości niebezpieczeństwu wybuchu podobnej, zagrażającej ludzkości i społeczeństwom epidemii. Obecnie naukowcy z całego świata prowadzą badania nad pochodzeniem wirusa i mają już pewne koncepcje dotyczące jego źródła. Chińscy naukowcy również pilnie pracują nad tym problemem, aby jak najszybciej znaleźć źródło wirusa i stworzyć ukierunkowane metody profilaktyki oparte o metody naukowe.
24 stycznia brytyjski opiniotwórczy dziennik medyczny „The Lancet" opublikował badania przeprowadzone wspólnie przez Cao Bina- ordynatora Oddziału Oddechowej i Intensywnej Opieki Medycznej Szpitala Rizhong Youhao, Huang Chaolina- zastępcę dyrektora i lekarza naczelnego w Szpitalu Wuhan Jinyintan, profesora Li Xingwanga z Centrum badań klinicznych chorób zakaźnych w szpitalu Beijing Ditan, profesor Ren Lili z Instytutu Biologii Patogenicznej przy Chińskiej Akademii Nauk Medycznych i Zhao Jianpinga- ordynatora Oddziału Medycyny Oddechowej Szpitala Wuhan Tongji. W badaniach przeanalizowano retrospektywnie pierwsze 41 przypadków zakażeń nowym koronawirusem potwierdzonych w Wuhan od 16 grudnia 2019 r. do 2 stycznia 2020 r. Wyniki wykazały, że z pierwszych 41 przypadków 27 miało związek z rynkiem Nanhua, 14 nie miało z nim żadnych powiązań. Pierwsze potwierdzone zachorowanie datuje się na 1 grudnia 2019 r, przy czym żaden z członków rodziny pacjenta nie miał gorączki ani innych objawów oddechowych. W historii pacjenta nie znaleziono związków z targiem Nanhua, nie stwierdzono również powiązań pacjenta z zakażeniami kolejnych osób.
Wirusy są wspólnym wrogiem całej ludzkości, mogą pojawić się w każdym miejscu i o każdej porze. Epidemia jest klęską żywiołową, a nie katastrofą spowodowaną przez człowieka. Miejsca, z których pochodzą wirusy i epidemie są ofiarą, a nie sprawcą. Niesprawiedliwym jest rzucanie oskarżeń w ich stronę. Takie działanie jest nie do przyjęcia.
1 maja Michael Ryan- szef pionu Światowej Organizacji Zdrowia ds. sytuacji nadzwyczajnych, powiedział, że dochodzenie w sprawie źródła wirusa musi być „oparte na nauce" i to naukowcy powinni przejąć dowodzenie. WHO nie otrzymało od rządu USA żadnych danych ani konkretnych dowodów dotyczących pochodzenia nowego koronawirusa.
Burmistrz Belleville w New Jersey- Michael Melham, stwierdził, że zaraził się nowym koronawirusem w listopadzie 2019 r., Wyniki jego testów wykazały, iż ma on przeciwciała wskazujące na przebycie zakażenia koronawirusem. Wszystko wskazuje na to, że zaraził się on na dwa miesiące przed 20 stycznia, czyli datą pierwszego oficjalnie potwierdzonego przypadku w USA.
https://news.cgtn.com/news/3149444e79514464776c6d636a4e6e62684a4856/index.html
6 maja „USA Today" poinformowało, że 171 pacjentów na Florydzie zgłaszało podobne do zakażenia COVID-19 objawy już w styczniu tego roku i nikt z nich nie podróżował do Chin. Działo się to na kilka miesięcy przed pierwszym potwierdzonym oficjalnie przypadkiem COVID-19 w tym stanie.
3 maja w magazynie medycznym „International Journal of Antimicrobial Agents" ukazał się artykuł zatytułowany „Rozprzestrzenianie się nowego koronawirusa we Francji pod koniec grudnia 2019 r.". Naukowcy skupili się na 14 przypadkach pacjentów, którzy zachorowali na choroby grypopodobne i zostali przyjęci na oddział intensywnej terapii w okresie od 2 grudnia 2019 r. do 16 stycznia 2020 r. Od 6 do 9 kwietnia ponownie w próbkach tych pacjentów oznaczono kwas rybonukleinowy nowego koronawirusa (RT-PCR). Wynik pozytywny uzyskano w próbce pobranej od 42-letniego mężczyzny. Pacjent ten nie miał żadnego związku z Chinami, a przed zachorowaniem nie odbywał podróży zagranicznych, co wskazuje, że nowy koronawirus rozprzestrzeniał się we Francji już pod koniec grudnia 2019 r.
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0924857920301643
Mit 3: Nowy koronawirus powstał w laboratorium Wuhan Virus Research Institute
Fakt: Wszystkie dostępne dowody wskazują, że nowy koronawirus powstał naturalnie i nie był wytworem człowieka.
30 stycznia brytyjskie opiniotwórcze czasopismo medyczne „The Lancet" opublikowało artykuł przygotowany przez zespół badawczy Chińskiego Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom. Stwierdzono w nim, że ponowna analiza genetyczna 10 sekwencji genomu 2019-nCoV w próbkach pobranych od 9 zdiagnozowanych pacjentów z Wuhan w Chinach już wówczas wykazała, że wirus jest nowym typem ludzkiego koronawirusa zakaźnego i w porównaniu do SARS i MERS jest bliżej związany z dwoma koronawirusami przenoszonymi przez nietoperze i powodującymi ciężki ostry zespół oddychowy (SARS), sugerując, że nietoperze mogą być pierwotnym gospodarzem wirusa.
https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(20)30251-8/fulltext
19 lutego The Lancet opublikował wspólne oświadczenie 27 wiodących ekspertów medycznych z ośmiu krajów, wskazując, że naukowcy z całego świata opublikowali i przeanalizowali genomy SARS-CoV-2 i z pełną stanowczością stwierdzili, że koronawirus ma naturalne pochodzenie, podobnie jak wiele innych pojawiających się patogenów.
https://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(20)30418-9/fulltext
17 marca pięciu wybitnych uczonych z USA, Wielkiej Brytanii i Australii na łamach magazynu „Nature Medicine" zwróciło uwagę, że dowody wskazują, iż COVID-19 nie jest ani produktem laboratoryjnym, ani celowo zmodyfikowanym wirusem.
https://www.nature.com/articles/s41591-020-0820-9
Francis Collins- dyrektor Narodowych Instytutów Zdrowia USA (NIH), w swoim wpisie na blogu opublikowanym 26 marca, wskazał, że nowy koronawirus powstał naturalnie. Naukowcy odkryli, że wirus nie mógł być stworzony przez człowieka, ponieważ nie posiada szkieletu znanych nam koronawirusów. Zamiast tego prawdopodobnie ewoluował z koronawirusa nietoperza i nowego wirusa znalezionego u łuskowców. Wirus ten nie jest więc produktem celowej manipulacji w laboratorium.
https://directorsblog.nih.gov/2020/03/26/genomic-research-points-to-natural-origin-of-covid-19/
21 kwietnia rzeczniczka WHO- Fadela Chaib, powiedziała na konferencji prasowej, że wszystkie dostępne dowody sugerują, że jest to wirus odzwierzęcy i nie był on przedmiotem ani manipulacji ani modyfikacji w laboratoriach ani nigdzie gdzie indziej. Najprawdopodobniej pochodzi od nietoperzy, ale to, w jaki sposób wirus przeszedł z nietoperzy na ludzi, wciąż pozostaje zagadką.
30 kwietnia Biuro Dyrektora Wywiadu Narodowego Stanów Zjednoczonych na swojej oficjalnej stronie internetowej zamieściło oświadczenie, zgodnie z którym wywiad zgadza się z powszechnymi opiniami naukowców, którzy twierdzą, że wirus COVID-19 nie został wytworzony przez człowieka ani zmodyfikowany genetycznie.
1 maja Michael Ryan- szef pionu Światowej Organizacji Zdrowia ds. sytuacji nadzwyczajnych, stwierdził, że wielu naukowców badało sekwencję genomu nowego koronawirusa i możemy mieć pewność, że wirus ten ma naturalne pochodzenie.
Przedstawiciel WHO w Chinach - dr Gauden Galea, powiedział 5 maja, że wszystkie dostępne dotychczas dowody sugerują, że wirus ma naturalne pochodzenie odzwierzęce, nie jest wirusem stworzonym sztucznie, ani zmodyfikowanym. Wielu naukowców zbadało cechy genomu tego wirusa i wnioski są jasne - nie istnieją dowody na to, że nowy koronawirus jest produktem laboratoryjnym.
https://www.who.int/china/zh/news/detail/06-05-2020-covid-19-q-a-with-dr-galea
Francuski dziennik Valeur Actuelle cytował informacje przekazane przez francuski wywiad, całkowicie potwierdzające, że nowy koronawirus nie uciekł z laboratorium P4 w Wuhan.
Mit 4: Wybuch epidemii COVID-19 był spowodowany przypadkowym „wyniesieniem wirusa" z laboratorium Wuhan Virus Research Institute.
Fakt: Laboratorium P4 Wuhan Virus Research Institute jest wspólnym chińsko-francuskim rządowym projektem. W laboratorium nie można zaprojektować i stworzyć nowych koronawirusów. Nie ma również dowodów na to, że z instytutu mogły"uciec" jakiekolwiek patogeny czy w nim były wypadki zarażenia.
Laboratorium P4 w Wuhan to rządowy program współpracy między Chinami i Francją. Jego projekt, budowa oraz zarządzanie jednostką były i są zgodne z międzynarodowymi standardami. Podjęto w nim surowe środki kontroli i zapewniono infrastrukturę ochronną. Aby uzyskać potrzebne do pracy kwalifikacje, cały personel laboratorium musi zdać odpowiednie testy. Pierwsza grupa pracowników laboratorium przeszła szkolenia w laboratoriach P4 we Francji i w Stanach Zjednoczonych. Jednostka ma obowiązek dokonywać za pośrednictwem akredytowanej przez rząd agencji zewnętrznej corocznych audytów urządzeń i sprzętów. Działalność może być kontynuowana dopiero po uzyskaniu pozytywnego wyniku kontroli.
Instytut Wirusologii w Wuhan (Wuhan Institute of Virusology – WIV) obowiązany jest do terminowego i otwartego udostępniania informacji badawczych poprzez udostępnianie danych, publikowanie artykułów, uczestnictwo w seminariach i konferencjach oraz promowanie nauki wśród społeczeństwa. W ciągu ostatniego roku ponad 70 naukowców z całego świata odwiedziło WIV. Jako jedno z kilkudziesięciu laboratoriów P4 na świecie instytut wspiera globalny rozwój, zarówno w kraju, jaki i za granicą przestrzega przyjętych zasad otwartości i przejrzystości oraz aktywnie i rzeczowo wspiera wymianę i współpracę ze wszystkimi krajami. Platforma „Baza wiedzy COVID19" stworzona przez WIV do wymiany informacji, jak do tej pory zarejestrowała ponad 600 tysięcy odwiedzin i 21 milionów pobrań.
Działalność laboratorium P4 w Wuhan pozostaje bezpieczna i stabilna. 27 grudnia 2019 r. władze lokalne otrzymały pierwsze zgłoszenie związane z epidemią. W laboratorium Wuhan Virus Research Institute nie było nowego koronawirusa, aż do momentu przyjęcia do badań pierwszych próbek od pacjentów podejrzanych o zachorowanie na COVID-19 w dniu 30 grudnia. Jak dotąd nikt w instytucie nie zachorował na COVID-19
Urzędnik Kancelarii Prezydenta Francji powiedział w połowie kwietnia, że nie ma żadnych dowodów łączących pochodzenie COVID-19 z działalnością laboratorium P4 w Wuhan w Chinach".
https://www.reuters.com/article/us-health-coronavirus-france-lab-idUSKBN21Z2ME
Według artykułu opublikowanego ostatnio na stronie internetowej amerykańskich stacji radiowych National Public Radio (NPR), wielu wiodących amerykańskich wirusologów na podstawie przeprowadzonych analiz twierdzi, że nie ma możliwości, by nowy koronawirus „uciekł" z laboratorium w Chinach lub z jakiegokolwiek innego w wyniku wypadku. Uważają raczej, że przeszedł on na ludzi w taki sam sposób, jak inne koronawirusy.
Peter Daszak- współpracujący z WIV od 15 lat prezes amerykańskiego EcoHealth Alliance i ekspert wirusologii, podczas wywiadu udzielonego stacji CNN 26 kwietnia stwierdził, że w laboratorium P4 w Wuhan nie było wirusa, który doprowadził do rozwoju choroby COVID-19. Znaleziono jedynie jego „bliskich krewnych", ale obecności samego wirusa nie stwierdzono. Nie jest więc możliwe, że wirus mógł pochodzić z tego laboratorium.
https://edition.cnn.com/videos/tv/2020/04/26/exp-gps-0426-daszak-int.cnn
Szef Narodowego Instytutu Chorób Zakaźnych (NIAID) - Anthony Fauci powiedział w opublikowanym 4 maja wywiadzie dla National Geographic, że obecnie dostępne dowody wskazują na to, że wirus nie został sztucznie stworzony w laboratorium w Chinach. Spoglądając na ewolucję wirusa u nietoperzy, należy wyciągnąć wniosek, że nie mógł być on celowo zmodyfikowany. Wirus ten ewoluował w naturze, a następnie przechodził na inne gatunki. Opierając się na dowodach naukowych, Anthony Fauci nie rozważa nawet teorii, że wirus ma pochodzenie naturalne i uciekł z laboratorium po tym jak został do niego przeniesiony.
Według brytyjskiej gazety The Independent minister zdrowia tego kraju Matt Hancock powiedział 6 maja w wywiadzie dla Sky News, iż rząd brytyjski nie otrzymał żadnych dowodów sugerujących, że nowy koronawirus został stworzony przez człowieka. Dodał, że nie było żadnych dowodów na związek między wirusem a laboratorium w Wuhan.
Amerykańskie Narodowe Instytuty Zdrowia (NIH) ogłosiły 24 kwietnia, że zakończą prowadzone wspólnie z organizacją non-profit EcoHealth Alliance i WIV badania nad przenoszeniem wirusów przez nietoperze na ludzi i wycofują się również z fundowania tych badań w przyszłości. NIH podjęły tę decyzję zaledwie siedem dni po tym, jak prezydent Trump podczas konferencji prasowej w dniu 17 kwietnia zażądał wycofania finansowania WIV, zarzucając instytutowi, że „wirus uciekł z laboratorium". Decyzja była szeroko kwestionowana i krytykowana przez amerykańską społeczność naukową. Gerald Keusch, zastępca szefa National Emerging Infectious Diseases Laboratory na Uniwersytecie Bostońskim, nazwał to „okropnym precedensem" i „najgorszą rzeczą, jaką mogą wywołać ingerencje polityczne". Dennis Carroll, przewodniczący Global Virome Project, opisał wystąpienie Trumpa jako próbę „zaatakowania krytycznej gałęzi nauki dla łatwego politycznego zysku".
Mit 5: Chiny mogły opanować rozwój epidemii w Wuhan, jednak zezwalając swoim obywatelom na podróżowanie do Mediolanu, Nowego Jorku i innych miejsc, spowodowały rozprzestrzenianie się wirusa na całym świecie.
Fakt: Chiny w krótkim czasie podjęły stanowcze kroki zapobiegawcze, dzięki czemu rozprzestrzenianie się wirusa udało się znacząco ograniczyć. Światowe statystyki pokazują, że niewiele przypadków zostało zawleczonych z Chin.
Rząd chiński bezzwłocznie wprowadził całościowe, kompleksowe i surowe środki, które okazały się efektywne i pozwoliły na powstrzymanie rozprzestrzeniania się epidemii. Zgodnie z raportem opublikowanym w „Science", wprowadzone środki pozwoliły na ograniczenie skali epidemii o ponad 700 tys. przypadków.
Wuhan został odcięty 23 stycznia, co oznacza, że od 24 stycznia do 8 kwietnia z Wuhan nie latały samoloty i nie kursowały pociągi - niemożliwe było zatem, odbywanie przez jego mieszkańców podróży zagranicznych.
Kiedy 23 stycznia Wuhan został zamknięty, w Stanach Zjednoczonych potwierdzono tylko jeden przypadek zachorowania na COVID-19. Kiedy 2 lutego USA zamknęły granice dla obywateli Chin oraz wszystkich cudzoziemców, którzy w ostatnich 14 dniach przebywali w Chinach, potwierdzonych było osiem przypadków. Kiedy 13 marca Stany Zjednoczone wprowadziły stan nadzwyczajny, było ich już 1896. Kiedy 8 kwietnia Chiny zakończyły blokadę Wuhan, było ich już 400 tys. Obecnie liczba potwierdzonych przypadków przekroczyła już 1,2 mln, spośród których zmarło 70 tys. osób. Oznacza to wzrost w USA z jednego do miliona przypadków w ciągu niespełna 100 dni.
Gubernator Nowego Jorku Andrew Cuomo przedstawił badania Northeastern University, które wskazują, iż COVID-19 w tym stanie nie został zawleczony z Chin. „New York Times" również cytował jednego z amerykańskich ekspertów, który twierdzi, że epidemia do Nowego Jorku nie przyszła z Azji.
Dane pochodzące z największych kanadyjskich prowincji pokazują, że wirus został do tego kraju zawleczony przez odwiedzających z USA. Instytut Pasteur'a w Paryżu stwierdził, że szczep wirusa krążący lokalnie po Francji jest nieznanego pochodzenia. Żaden z przypadków zawleczonych do Rosji nie pochodził z Chin. Australijski Departament Zdrowia zauważył, że jedynie nieliczne przypadki zawleczone zostały z Azji Północno-Wschodniej. W Singapurze przypadki zawleczone z Chin stanowiły mniej niż jedną dziesiątą wszystkich zawleczonych przypadków. Zgodnie z oświadczeniem Japońskiego Narodowego Instytutu Chorób Zakaźnych epidemia szerząca się w Japonii od początku marca również nie pochodzi z Chin.
Mit 6: Chińczycy zarazili się koronawirusem jedząc nietoperze.
Fakt: Nietoperze nie są częścią chińskiej diety.
Krążący w sieci filmik, na którym chińska przewodniczka je zupę z nietoperza, był częścią programu podróżniczego, w którym m.in. prezentowano lokalne specjalności – w tym wypadku zupę z nietoperza. Został nakręcony przez jej zespół na małej wyspie na Pacyfiku w 2016 roku i opublikowany w Internecie.
Nietoperze nigdy nie były składnikiem potraw chińskich. Na rynku owoców morza Huanan w Wuhan, na którym stwierdzono pierwsze ognisko epidemii, nie sprzedaje się nietoperzy.
Mit 7: Chiny ponownie otworzyły targi dzikich zwierząt. Powinno się natychmiast zamknąć wszystkie „mokre targi".
Fakt: W Chinach nie istnieją tak zwane „targi dzikich zwierząt". Chiny wprowadziły przepisy zakazujące wszelkich nielegalnych polowań i handlu dzikimi zwierzętami.
24 lutego 2020 roku Stały Komitet Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych, mając na uwadze ochronę życia i zdrowia ludzi, podjął decyzję o całkowitym zakazie handlu dzikimi zwierzętami oraz wyeliminowaniu zwyczaju spożywania dzikich zwierząt. Jest to kolejny krok ku całkowitemu zakazowi polowań, handlu oraz przewozu dzikich zwierząt na cele konsumpcyjne. Decyzja ta została doceniona przez Fundację WWF.
Sprzedaż dzikich zwierząt jest w Chinach nielegalna. Wykrycie tego typu procederu skutkuje jego natychmiastowym wstrzymaniem i ukaraniem zgodnie z obowiązującym prawem.
W Chinach nie ma tak zwanych „mokrych targów dzikich zwierząt". Co więcej w Chinach nie istnieje nawet pojęcie „mokrego targu", natomiast istnieją targi produktów rolnych oraz targi z drobiem i owocami morza. Na owych targach sprzedawane są świeże ryby, mięso, warzywa, owoce morza i inne produkty rolne, na niektórych handluje się żywym drobiem. Nie różnią się one zasadniczo od targów rybnych, warzywnych i owocowych funkcjonujących w krajach zachodnich. Targi tego typu istnieją nie tylko w Chinach, ale i w wielu innych krajach, będąc ważną częścią życia codziennego lokalnych społeczności. Żadne prawo międzynarodowe nie ogranicza otwarcia ani funkcjonowania takich rynków. Targi otwarte w Wuhan, to właśnie tego typu tradycyjne targi produktów rolnych.
Badania wykazały wyjątkowo niską homologię w sekwencji nukleotydów COVID-19 ze znanymi koronawirusami zwierząt gospodarskich i drobiu. Chiny, opierając się na powyższych wynikach badań naukowych i biorąc pod uwagę zapotrzebowanie ludzi na drób i owoce morza, zezwoliły na ponowne otwarcie tego typu targowisk pod warunkiem zapewnienia środków zapobiegawczych i ścisłej kontroli. Chiny przykładają wielką wagę do kwestii zapobiegania epidemiom. Mając na celu zapewnienie bezpieczeństwa, właściwe organy państwa oraz władze lokalne wdrożyły szereg rygorystycznych środków z zakresu zarządzania handlem żywym drobiem i owocami morza. Władze lokalne, podmioty gospodarcze i sprzedawcy są zobowiązani do rzetelnego wywiązania się ze swoich obowiązków i dopilnowania, by na targowiskach należycie egzekwowano rygorystyczne środki anty-epidemiczne. Odpowiednie organy będą również, zgodnie z chińskim prawem dotyczącym zapobiegania epidemiom chorób odzwierzęcych, przeprowadzać kwarantannę i testy żywego drobiu i owoców morza oraz rygorystycznie wdrażać wszelkie środki zapobiegania i kontroli chroniące przez wybuchem tego typu epidemii. Biorąc pod uwagę obecną sytuację targ owoców morza Huanan w Wuhan do dziś pozostaje zamknięty.
Mit 8: Rozprzestrzenienie się wirusa jest spowodowane zatajeniem i późnym przekazaniem informacji o koronawirusie przez Chiny.
Fakt: COVID-19, to nieznany wirus, który znienacka zaatakował ludzi. Zbadanie i zrozumienie go wymaga czasu. Chiny wykazując się odpowiedzialnością, hołdując zasadzie otwartości i transparentności, bezzwłocznie przekazały światu informacje na jego temat.
27 grudnia 2019 r. dr Zhang Jixian, ordynator oddziału Chorób Dróg Oddechowych i Intensywnej Terapii Szpitala Tradycyjnej Medycyny Chińskiej i Zachodniej w Prowincji Hubei, bezpośrednio po zbadaniu pacjentów zgłosił trzy przypadki zapalenia płuc o nieznanej przyczynie. Był to pierwszy raport chińskich władz lokalnych dotyczący podejrzenia pojawienia się nowej choroby. Tego samego dnia Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom w Wuhan przeprowadziło dochodzenie epidemiologiczne i przebadało pacjentów.
30 grudnia 2019 r. Komisja Zdrowia Miasta Wuhan wydała dwa rozporządzenia dotyczące informowania oraz leczenia zapalenia płuc o nieznanej przyczynie.
31 grudnia 2019 r. Komisja Zdrowia Miasta Wuhan opublikowała raport dotyczący zachorowań na zapalenie płuc o nieznanej przyczynie w Wuhan. Tego samego dnia Chiny poinformowały biuro krajowe WHO w Chinach o przypadkach zakażenia zapaleniem płuc o nieznanej przyczynie wykrytych w Wuhan.
3 stycznia 2020 r. Chiny zaczęły z własnej inicjatywy wysyłać regularne aktualizacje na temat sytuacji epidemiologicznej do WHO i innych krajów, w tym Stanów Zjednoczonych oraz władz regionów Hongkong, Makau i Tajwanu. Od 3 stycznia do 3 lutego Chiny 30 razy przekazały Stanom Zjednoczonym zaktualizowane informacje dotyczące sytuacji epidemicznej i podjętych środków anty-epidemicznych.
7 stycznia 2020 r., czyli tydzień po opublikowaniu przez Komisję Zdrowia Miasta Wuhan raportu dotyczącego zachorowań na zapalenie płuc o nieznanej przyczynie, Chiny określiły sekwencję pełnego genomu nowego koronawirusa, którą 11 stycznia przekazały WHO i innym krajom. 10 stycznia wuhańska filia Instytutu Wirusologii Chińskiej Akademii Nauk we współpracy z innymi instytucjami eksperckimi opracowała wstępne zestawy odczynników do przeprowadzania testów oraz podjęła badania nad szczepionką i lekami. 20 stycznia Narodowa Komisja Zdrowia zdecydowała o zastosowaniu w stosunku do COVID-19 ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym i ich zwalczaniu. Od 24 stycznia działa ogólnokrajowy system internetowego przekazywania informacji o wykrytych przypadkach zakażenia COVID-19.
Dla porównania kroków podjętych w celu przeciwdziałania epidemii, rząd Stanów Zjednoczonych stan wyjątkowy ogłosił dopiero 13 marca, czyli 70 dni po otrzymaniu informacji od Chin o wybuchu epidemii i 40 dni od podjętej 2 lutego decyzji o zamknięciu granic dla wszystkich obywateli Chin i cudzoziemców, którzy w poprzednich 14 dniach podróżowali do Chin.
1 maja amerykańskie Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC) opublikowało na swojej stronie internetowej raport sporządzony przez zastępcę dyrektora dr Anne Schuchat i zespół reagowania COVID-19. Według raportu pierwszy przypadek zachorowania na COVID-19 w Stanach Zjednoczonych zgłoszono 21 stycznia 2020 r., „epidemię w lutym udało się zahamować, jednak następnie gwałtownie przyspieszyła". W raporcie zauważono, że „do przyspieszonego rozprzestrzeniania się epidemii w okresie od lutego do marca 2020 r. przyczyniły się różne czynniki, między innymi napływ nowych przypadków związany z podróżami, zgromadzenia publiczne, przeniknięcie wirusa do miejsc pracy i gęsto zaludnionych obszarów oraz jego przekazywanie wynikające z przeprowadzania niewielkiej ilości testów oraz bezobjawowego i przedobjawowego jego rozprzestrzeniania".
Mit 9: Chiny w celu ukrycia informacji o sytuacji epidemicznej, aresztowały „sygnalistę" lekarza Li Wenlianga.
Fakt: Lekarz Li Wenliang nie był „sygnalistą" i nie został aresztowany.
Wszystkie kraje mają surowe zasady dotyczące potwierdzania chorób zakaźnych. Jest to powszechna praktyka.
Chińskie prawo dotyczące zapobiegania i leczenia chorób zakaźnych ustanowiło ścisłe procedury, jak i zasady dotyczące zgłaszania, weryfikacji i udostępniania informacji o chorobach zakaźnych.
Dr Zhang Jixian, lekarz zajmujący się chorobami układu oddechowego, jako pierwszy zgłosił przypadek COVID-19 i został za to nagrodzony.
Po południu 30 grudnia 2019 r. (trzy dni po tym, jak dr Zhang Jixian zgłosił przypadek nieznanej infekcji i dzień przed opublikowaniem przez miasto Wuhan informacji na ten temat), dr Li Wenliang, okulista, wysłał wiadomość do grupy czastowej na Wechacie, informując kolegów o "potwierdzeniu siedmiu przypadków SARS" i poprosił ich, aby nie rozpowszechniali tych informacji. Jednakże zrzuty ekranu z rozmowy rozprzestrzeniły się szybko w Internecie i wywołały panikę.
3 stycznia 2020 r. policja miasta Wuhan poprosiła dr Li na rozmowę w komisariacie, wydała mu list upominające i wezwała go do zaprzestania rozpowszechniania niepotwierdzonych informacji, dr Li dostał także list upominający. W połowie stycznia dr Li zaczął wykazywać objawy infekcji. 31 stycznia potwierdzono, że został zarażony COVID-19.
7 lutego dr Li zmarł mimo zastosowania wszystkich możliwych środków ratunkowych. Tego samego dnia Narodowa Komisja Zdrowia publicznie złożyła kondolencje z powodu jego śmierci. Krajowa Komisja Nadzoru postanowiła wysłać grupę śledczą do Wuhan w celu zbadania kwestii związanych z dr Li.
W dniu 19 marca grupa śledcza opublikowała swoje ustalenia i przeprowadziła briefing prasowy. Tego samego dnia Biuro Bezpieczeństwa Publicznego miasta Wuhan ogłosiło decyzję w tej sprawie, wskazując na niewłaściwe zastosowanie przepisów w sprawie dr Li i unieważniło list upominający.
Dr Li Wenliang był wspaniałym lekarzem, a także członkiem Komunistycznej Partii Chin, a nie tak zwaną „postacią antysystemową". Dr Li 5 marca został ogłoszony „wzorowym pracownikiem krajowej opieki zdrowotnej walczącym z COVID-19". 2 kwietnia został uhonorowany jako męczennik.
Nazywanie dr Li Wenlianga „bohaterem antysystemowym" lub „budzicielem ludu" jest bardzo lekceważące dla dr Li oraz jego rodziny. To niemoralna, czysto polityczna manipulacja. 28 kwietnia Centralny Komitet Komunistycznej Ligi Młodzieży w Chinach i Ogólnochińska Federacja Młodzieży wspólnie wydała „Medale Chińskiej Młodzieży Czwartego Maja", w celu uhonorowania wybitnych przedstawicieli i wzorców do naśladowania dla chińskiej młodzieży, a dr Li Wenliang znalazł się wśród uhonorowanych. Niezależny instytut medialny przeprowadził szczegółowe dochodzenie w sprawie tego, jak media publikowały niesprawiedliwe informacje o całej sytuacji związanej z dr Li i doszedł do wniosku, że próba opisania przez zachodnie media tego, co stało się z dr Li, jako dowodu na tłumienie przez chiński rząd informacji o wirusie, jest po prostu nielogiczna.
Mit 10: Chiny zbyt późno ujawniły informacje o możliwości transmisji wirusa z człowieka na człowieka, w rezultacie Stany Zjednoczone oraz reszta świata zostały pozbawione dostępu do wiedzy na temat stopnia zakaźności wirusa oraz jego śmiertelności, co skutkowało dalej brakiem wystarczająco szybkiej reakcji.
Fakty: Informacje napływające z Chin, jak i z WHO były publikowane bezzwłocznie, a USA od samego początku wiedziały o niebezpieczeństwie związanym z wirusem.
Aby ustalić, czy nowy wirus może być przenoszony z człowieka na człowieka, należy przejść przez ścisły proces naukowy. 9 stycznia grupa chińskich ekspertów potwierdziła w mediach, że patogen został wstępnie określony jako nowy koronawirus. 20 stycznia grupa ekspertów z Narodowej Komisji Zdrowia poinformowała, że nowy koronawirus może być przenoszony z człowieka na człowieka. Tego dnia w USA nie zgłoszono jeszcze żadnego potwierdzonego przypadku. 23 stycznia Chiny wysłały światu silny przekaz ostrzegawczy, „zamykając" 12-milionowe miasto Wuhan. Tego dnia USA ogłosiły tylko jeden przypadek zachorowania.
22 stycznia WHO na swojej stronie internetowej opublikowało komunikat ostrzegający o potencjalnym ryzyku przenoszenia się wirusa z człowieka na człowieka. 27 stycznia WHO podniosła poziom globalnego ryzyka stwarzanego przez koronawirusa z umiarkowanego na wysokie, podkreślając, że ryzyko jest bardzo wysokie w Chinach i w regionie. W dniu 30 stycznia Komitet ds. Zagrożeń Międzynarodowych WHO podczas posiedzenia ogłosił stan zagrożenia zdrowia publicznego o znaczeniu międzynarodowym (PHEIC – Public Health Emergency of International Concern).
Stany Zjednoczone były pierwszym krajem, który ewakuował personel konsularny z Wuhan, i pierwszym krajem, który ogłosił ograniczenia wjazdu dla wszystkich chińskich obywateli. Już 25 stycznia USA ogłosiły decyzję o zamknięciu konsulatu generalnego w Wuhan i ewakuowaniu personelu. 2 lutego USA ogłosiły decyzję o zamknięciu granic dla wszystkich chińskich obywateli i cudzoziemców, którzy byli w Chinach w ciągu ostatnich 14 dni, podczas gdy w USA oficjalnie ogłoszono zaledwie osiem przypadków zachorowań.
Dopiero na początku marca rząd USA definitywnie uznał poważne niebezpieczeństwo związane z rozprzestrzenianiem się wirusa w kraju.
W swoim artykule Jeffrey Sachs, znany ekonomista z USA i dyrektor Centrum Zrównoważonego Rozwoju na Columbia University, skrytykował rząd USA za lekkomyślne rzucanie oskarżeń przeciwko Chinom, nazywając je nielogicznymi i niosącymi za sobą niebezpieczne skutki. Sachs uważa także, iż twierdzenia rządu USA, że Chiny są przyczyną problemów Ameryki, jest wielkim kłamstwem przypominającym erę makkartyzmu.
https://www.jeffsachs.org/blog/m222zmwdpm83mc32ntfbgr38hml4mj
Władze Tajwanu stwierdziły, że pod koniec grudnia 2019 roku Tajwańskie Centrum Kontroli Chorób ostrzegło WHO poprzez wiadomość e-mail o istnieniu transmisji COVID-19 z człowieka na człowieka, ale WHO zataiło tę informację przed światem. 4 maja w odpowiedzi na ten zarzut dr Michael Ryan, dyrektor wykonawczy WHO Health Emergency Program, wyjaśnił, że wiadomość e-mail wysłana z Tajwanu w dniu 31 grudnia 2019 r. nie była ostrzeżeniem, ale prośbą o dodatkowe informacje na temat przypadków nietypowego zapalenia płuc zgłaszanego przez media.
Mit 11: Chiny nie udostępniają danych w sposób przejrzysty i otwarty. Oficjalna liczba potwierdzonych przypadków i ofiar śmiertelnych jest zbyt niska, aby mogła być prawdziwa, a rzeczywiste liczby są co najmniej 50 razy większe.
Fakty: Publikowane przez Chiny dane o COVID-19 są przejrzyste i ogólnodostępne, pozytywnie przejdą próbę czasu.
Od 21 stycznia chińska Narodowa Komisja Zdrowia (NHC) codziennie na swojej oficjalnej stronie internetowej i za pośrednictwem kont w mediach społecznościowych aktualizuje informacje dotyczące sytuacji epidemiologicznej. Od 27 stycznia Rada Państwowa w ramach wspólnego mechanizmu zapobiegania i kontroli organizuje codzienne briefingi prasowe, podczas których przekazywane są kluczowe informacje i odpowiedzi na pytania mediów krajowych i zagranicznych. Łącznie zwołano ponad 3000 konferencji prasowych na szczeblu krajowym i lokalnym. Urzędnicy rządowi, pracownicy medyczni, eksperci i ozdrowieńcy stawali przed obiektywami mediów i nie unikali żadnych pytań.
http://paper.people.com.cn/rmrb/html/2020-05/05/nw.D110000renmrb_20200505_2-03.htm
Dane dotyczące COVID-19 stanowiły główną podstawę dla decyzji Chin o wznowieniu działalności gospodarczych przy zastosowaniu niezbędnych środków ochronnych oraz o przywróceniu normalnego porządku gospodarczego i społecznego. Jednym z niewątpliwych przykładów jest zniesienie 76-dniowej blokady miasta Wuhan.
Względnie niska liczba potwierdzonych przypadków i ofiar śmiertelnych wirusa w Chinach wynika z podjętych o czasie przez rząd chiński kompleksowych i rygorystycznych środków ochronnych. Przykładem jest tu całkowite zamknięcie transportu z i do Wuhan. Magazyn Science oszacował w jednym ze swoich raportów, iż środki te pomogły zapobiec co najmniej 700 000 dodatkowym zachorowaniom w Chinach.
Chiński rząd na pierwszym miejscu zawsze stawia człowieka, a ratowanie ludzkiego życia jest priorytetem. Wszyscy potrzebujący hospitalizacji są przyjmowani do szpitali, a ci, którzy wymagają leczenia otrzymują je. Tym sposobem odsetek ozdrowieńców wzrósł, a współczynnik śmiertelności spadł. Wszyscy pacjenci z podejrzeniem zakażenia i osoby pozostające z nimi w bliskim kontakcie zostały poddane kwarantannie w wyznaczonych miejscach. Zastosowane środki mają na celu przerwanie łańcucha transmisji wirusa i powstrzymanie dalszych zachorowań. To właśnie determinuje o stosunkowo niskim ogólnokrajowy wskaźnik zakażeń w Chinach. W samej prowincji Hubei wyleczono ponad 3600 pacjentów powyżej 80 roku życia, a w tym siedmiu stulatków.
Wieczorem 22 stycznia w Genewie, dyrektor generalny WHO Tedros Adhanom Ghebreyesus stwierdził, że Chiny bezzwłocznie udostępniły informacje na temat sytuacji epidemicznej wynikającej z pojawienia się nowego koronawirusa i podjęły odpowiednie środki ochronne, co świadczy o wysokim stopniu przejrzystości działań chińskich. W wywiadzie dla amerykańskich mediów w marcu dr Bruce Aylward - szef zespołu ekspertów z Chin i WHO, odpowiedział na pytania dotyczące oficjalnych informacji z Chin, mówiąc, że "nie zauważył niczego, co mogłoby sugerować manipulację danymi."
3 marca dr Bruce Aylward w wywiadzie dla amerykańskiego portalu VOX stwierdził, że Chiny nie ukrywają żadnych danych. Kontaktował się z wieloma szpitalami i lekarzami, a informacje, które zebrał z różnych źródeł potwierdzają wiarygodność chińskich danych.
https://www.vox.com/2020/3/2/21161067/coronavirus-covid19-china
28 kwietnia Christoffer Koch i Ken Okamura, dwaj ekonomiści ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, opublikowali artykuł napisany wspólnie na podstawie aktualnych badań oraz danych z Chin, Włoch i USA. Odkryli, że liczby udostępnione przez Chiny są zbieżne z danymi amerykańskimi i włoskimi, a ich rozkład jest zgodny z prawem Benforda. Stwierdzili zatem, że nie ma możliwości manipulowania danymi o epidemii.
29 kwietnia profesor Nicholas A. Christakis z Yale, współautor artykułu z magazynu Nature pt. „Przepływy ludności jako motor przestrzenno-czasowej dystrybucji COVID-19 w Chinach" ("Population Flow Drives Spatio-temporal Distribution of COVID-19 in China"), na Twitterze napisał: „Nawiasem mówiąc, wynik ten rzuca światło na dokładność chińskich raportów dotyczących COVID-19, ponieważ różne źródła informacji (komunikacja mobilna) otrzymane z jeszcze innych źródeł tak dobrze przewidują liczbę przypadków i są zgodne z oczekiwaniami epidemiologicznymi."
https://twitter.com/NAChristakis/status/1255466011672879109
5 maja dr Gauden Galea, przedstawiciel WHO w Chinach, powiedział, że „od 3 stycznia WHO utrzymuje stały techniczny kontakt z Chinami w związku ze stopniem zaawansowania epidemi, dynamiką rozprzestrzeniania, możliwością trwałej transmisji wirusa z człowieka na człowieka, klinicznego przebiegu choroby i skuteczności leczenia. WHO dostarcza społeczności międzynarodowej szczegółowych informacji na ten temat w ramach Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych (IHR). "
http://www.xinhuanet.com/politics/2020-05/06/c_1125945126.htm
Mit 12: Korekta liczby potwierdzonych przypadków i ofiar śmiertelnych w mieście Wuhan po raz kolejny udowadnia, że Chiny ukryły znaczącą liczbę przypadków we wczesnej fazie epidemii COVID-19.
Fakty: Korekta danych przez miasto Wuhan jest powszechną praktyką międzynarodową. W rzeczywistości dowodzi to otwartości, przejrzystości oraz odpowiedzialności Chin.
17 kwietnia, zgodnie z prawem Chińskiej Republiki Ludowej o zapobieganiu i leczeniu chorób zakaźnych oraz zgodnie z przepisami dotyczącymi gotowości i reagowania na pojawiające się zagrożenia dla zdrowia publicznego, przepisami dotyczącymi wdrażania ustawy o statystyce Chińskiej Republiki Ludowej Chiny oraz zasadami dotyczącymi administrowania rejestracją informacji o śmierci (do wdrożenia próbnego) miasto Wuhan wydało powiadomienie, dokonując tym samym korekty w liczbie potwierdzonych przypadków zakażenia wirusem powiększając ją o 325 do łącznej liczby 50 333, a przypadków śmiertelnych o 1 290 do łącznej liczby 3 869.
Poczucie odpowiedzialności za historię, mieszkańców i tych, którzy odeszli sprawiło, iż miasto Wuhan podjęło inicjatywę wprowadzenia korekty danych. Wpływ na to miały cztery czynniki:
Po pierwsze, na początku wystąpienia w mieście epidemii szpitale zalała fala pacjentów. Niektórzy nie zostali hospitalizowani i zmarli w domu.
Po drugie, podczas szczytu epidemii COVID-19 szpitale były przeciążone, a pracownicy medyczni zajmowali się leczeniem jak największej liczby chorych, co faktycznie spowodowało opóźnione, nieodpowiednie lub niedokładne zgłaszanie przypadków zachorowań czy śmierci.
Po trzecie, późniejszy szybki wzrost liczby placówek medycznych wyznaczonych do leczenia pacjentów zarażonych COVID-19, w tym zarówno szpitali podległych rządowi, szpitali prowincjonalnych, miejskich i lokalnych, jak i szpitali prowadzonych przez firmy, szpitali prywatnych czy modułowych, spowodował brak możliwości podłączenia się do sieci wymiany informacji o sytuacji epidemiologicznej i wysłania odpowiednich danych na czas.
Po czwarte, informacje o niektórych śmiertelnych przypadkach były niekompletne. Niektóre z nich były zgłaszane wielokrotnie lub niedokładnie.
Aby zapewnić dokładną korektę danych, miasto Wuhan powołało grupę, której zadaniem było zbadanie dużych ilości danych oraz prześledzenie przebiegu epidemii. Przy pomocy internetowego systemu grupa badała i porównywała liczbę potwierdzonych i śmiertelnych przypadków wykorzystując miejski system danych epidemicznych, system informacji o usługach pogrzebowych, system informacji medycznej i system testów nukleinowych wykrywających COVID-19, wszystko to, aby móc dokonać pełnej korekty danych. Zebrano także kompletne dane ze wszystkich miejsc związanych z chorobą, nie pomijając nikogo, w tym tzw. klinik gorączki, szpitali, szpitali modułowych, punktów kwarantanny, miejsc posiadających potwierdzone przypadki, a także więzień, ośrodków detencyjnych, domów opieki i innych specjalnych miejsc administrowanych przez rządowe agencje bezpieczeństwa publicznego, sądownictwa i spraw cywilnych. Informacje o każdym przypadku zostały zebrane i porównane z danymi z instytucji medycznych, społeczności, komisariatów policji oraz otrzymywanymi od pracodawców i rodzin pacjentów. Zapewniono w ten sposób, że informacje o każdym indywidualnym przypadku są dokładne i nie zawierają błędów.
Korekta danych statystycznych jest powszechną praktyką międzynarodową. Na przykład 29 kwietnia rząd Wielkiej Brytanii zaczął liczyć także przypadki śmiertelne poza szpitalami i dokonał korekty danych o liczbie zgonów. 17 kwietnia rząd Hiszpanii wydał zarządzenie dla swoich regionów autonomicznych o ujednoliceniu sposobu gromadzenia danych i oświadczył, że opublikowane do tej pory liczby zostaną poddane korekcie.
Mit 13: Chiny szerzą dezinformację na temat epidemii.
Fakty: Informacje publikowane przez stronę chińską od samego początku były przejrzyste, w przeciwieństwie do niektórych amerykańskich polityków, antychińskich naukowców i mediów, które wciąż z premedytacją oczerniają Chiny swoimi atakami. Ofiarą dezinformacji są właśnie Chiny.
Rząd chiński w sposób otwarty, przejrzysty oraz odpowiedzialny poinformował społeczność międzynarodową o epidemii, podzielił się swoim doświadczeniem związanym z prewencją i kontrolą epidemii oraz zawiązał współpracę międzynarodową, co spotkało się z aprobatą całego świata. Od 8 maja Przewodniczący Xi Jinping uczestniczył w nadzwyczajnym szczycie przywódców G20 w sprawie COVID-19. Odbył w sumie 49 rozmów telefonicznych z 39 szefami państw i rządów oraz liderami organizacji międzynarodowych. Premier Li Keqiang przeprowadził 13 rozmów telefonicznych z 11 zagranicznymi przywódcami i szefami organizacji międzynarodowych oraz wziął udział w specjalnym szczycie ASEAN (10+3) poświęconemu zwalczaniu COVID-19. Minister Spraw Zagranicznych Wang Yi wykonał 80 telefonów, rozmawiając z 48 zagranicznymi ministrami i liderami organizacji międzynarodowych. Otwartość Chin w postaci dzielenia się doświadczeniami związanymi z reagowaniem i zapobieganiem epidemii oraz ich istotny wkład we współpracę międzynarodową służącą przeciwdziałaniu COVID-19 spotkały się z wielkim uznaniem na arenie międzynarodowej.
27 kwietnia redaktor naczelny czasopisma medycznego The Lancet, Richard Horton w czasie wywiadu online dla CNN stwierdził, iż Chiny w momencie otrzymania informacji o pojawieniu się epidemii koronawirusa, 31 grudnia 2019 roku niezwłocznie poinformowały o tym fakcie Światową Organizację Zdrowia (WHO). Pan Horton dodał, iż powinniśmy być wdzięczni władzom Chin i WHO, gdyż zrobili wszystko, co w ich mocy, aby ostrzec świat o powadze pandemii.
Mohammed-Bande, przewodniczący 74. sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych (ZO ONZ), uczestnicząc w 33. szczycie Unii Afrykańskiej (UA) w Etiopii, oświadczył, że Stałe Przedstawicielstwo Chin w ONZ przedstawiło ZO obszerne informacje na temat epidemii COVID-19. Przewodniczący Bande wskazał, iż terminowe i przejrzyste ujawnienie informacji COVID-19 przez chiński rząd pomogło doinformować świat o sytuacji w Chinach i znacznie ułatwiło wielostronną współpracę przeciwko wirusowi.
20 kwietnia The Grayzone, niezależny serwis informacyjny z siedzibą w USA, ujawnił, w jaki sposób konserwatywni dziennikarze współpracowali z administracją rządową USA w kampanii dezinformacyjnej przeciwko Chinom: dziennikarz Washington Post Josh Rogin, który swoją karierę rozwinął właśnie na dezinformacji, 14 kwietnia spreparował artykuł zawierający fałszywe informacje, wyrywając z kontekstu telegram pochodzący z ambasady USA w Pekinie i fałszywie określił antychińsko nastawioną osobę jako „naukowca". Wieczorem 15 kwietnia republikański senator Tom Cotton przedstawił teorię spiskową i stwierdził, że należy zmusić rząd chiński do zapłacenia ceny za wszystkie straty spowodowane przez COVID-19. 17 kwietnia sekretarz stanu Mike Pompeo przekazał światowej opinii publicznej tę bezpodstawną teorię, domagając się dostępu do Wuhan Institute of Virology w celu przeprowadzenia dochodzenia.
Mit 14: Podstawową przyczyną problemu jest chiński system polityczny.
Fakty: Wirus nie rozróżnia ideologii ani systemów społecznych. Komunistyczna Partia Chin (CPC) i rząd chiński odegrały decydującą i kluczową rolę w prowadzeniu ludności chińskiej w udanej walce z COVID-19. System polityczny Chin, który skutecznie zjednoczył i zmobilizował 1,4 miliarda ludzi na rozległym terenie o powierzchni 9,6 miliona kilometrów kwadratowych, zapewnił Chinom silną polityczną gwarancję przezwyciężenia trudności, przed którymi stoi kraj rozwijający się, a także zgromadzenia wszystkich dostępnych sił i zasobów w wygraniu bitwy przeciwko wirusowi. To, co się stało, pokazuje, że wybrany przez Chińczyków system społeczny i ścieżka rozwoju odpowiadają chińskim warunkom narodowym oraz że KPCh cieszy się zdecydowanym i szerokim poparciem Chińczyków. A Chiny nie zamierzają eksportować za granicą swojego systemu politycznego.
23 stycznia, Centrala Zapobiegania i Kontroli Epidemii w Wuhan ogłosiła tymczasowe zawieszenie wyjazdu i wjazdu do miasta Wuhan. Dwa dni później 30 prowincji, autonomicznych regionów Chin wdrożyło alarm I stopnia. Począwszy od 24 stycznia 42 000 pracowników medycznych z całych Chin, pogrupowanych w ponad 330 zespołów medycznych, wyruszyło na pierwszą linię frontu w prowincji Hubei. 25 stycznia wyruszyły do Wuhanu trzy zespoły medyczne Ludowej Armii Wyzwoleńczej z Szanghaju, Chongqingu i Xianu. 19 prowincji zostało połączonych z 16 miastami prowincji Hubei i prefekturami w walce z wirusem. Z całego kraju regularnie było dostarczane do prowincji Hubei kluczowe zaopatrzenie medyczne i produkty codziennego użytku.
Chiny zgromadziły ogromne zasoby ludzkie i materiałowe, aby w ciągu 10 dni zbudować szpital Huoshenshan, mieszczący 1000 łóżek oraz w ciągu 15 dni szpital Leishenshan mieszczący 1600 łóżek. W sumie utworzono 16 mobilnych szpitali dla ponad 13 000 pacjentów, przy średniej prędkości półtra dnia dla budowy jednego szpitala.
Już we wczesnym etapie epidemii koronawirusa, Chinom udało się zapewnić wczesne wykrywanie, raportowanie, kwarantannę oraz leczenie przypadków COVID-19, a także skupić w wyznaczonych miejscach zakażonych pacjentów, ekspertów, zasoby materiałowe oraz leczenie krytycznych przypadków choroby. Wdrożono badania przesiewowe oraz dokładne zarządanie, aby zapewnić wszystkim potrzebującym dostęp do badań, kwarantanny i leczenia szpitalnego.
W odpowiedzi na COVID-19 w Wuhan ponad 44 500 członków KPCh lub urzędników lokalnych zostało wysłanych do 13 800 wspólnot mieszkaniowych, tworząc silną linię obrony przed wirusem. W całym kraju przestrzegano dystansu społecznego, skutecznie ograniczając rozprzestrzenianie się wirusa.
Międzynarodowa społeczność pochwaliła wysiłki Chin w zakresie reagowania na COVID-19. 28 stycznia podczas spotkania z Przewodniczącym Xi Jinpingiem, dyrektor generalny WHO Tedros Adhanom Ghebreyesus ocenił, że na świecie rzadko dostrzega taką samą szybkość i olbrzymią skalę jaką charakteryzuje się reakcja Chin na epidemię, co jest świadectwem szybkości oraz skuteczności podjętych przez Chiny działań, a inne kraje powinny czerpać wiedzę z doświadczeń Chin. 8 lutego podczas konferencji prasowej w siedzibie UA sekretarz generalny ONZ António Guterres także pochwalił Chiny za „znaczące" wysiłki w walce z powstrzymaniem wirusa.
Na konferencji prasowej wspólnej misji WHO-Chiny w sprawie COVID-19 w dniu 24 lutego dr Bruce Aylward, doradca dyrektora generalnego WHO, powiedział, że Chiny podjęły prawdopodobnie najbardziej ambitne, sprawne i ostre wysiłki w zakresie powstrzymywania chorób w historii. Odważne podejście Chin zmieniło przebieg epidemii i jest to jedyny znany nam dotychczas skuteczny sposób na ograniczenie transmisji COVID-19.
6 maja singapurska agencja analityczna Blackbox Research opublikowała ankietę internetową przeprowadzoną wspólnie z agencją badań rynkowych Toluna na 12 500 badanych w 23 gospodarkach. Ankietowani zostali poproszeni o ocenę środków podjętych przez rządy swoich krajów w celu ograniczenia epidemii koronawirusa, na podstawie czterech kluczowych wskaźników: przywództwa politycznego, korporacyjnego, społeczności i mediów. Chiny kontynentalne zajęły najwyższe miejsce w badaniu z wynikiem 85 na 100. 85% respondentów w Chinach kontynentalnych wyraziło przekonanie, że Chiny wyjdą silniejsze z kryzysu.
Mit 15: Usunięcie amerykańskich dziennikarzy z terytorium Chin, w celu ukrycia prawdy o COVID-19.
Fakty: Podjęte przez Chiny kroki były odpowiedzią na długotrwały nacisk na chińskie media w USA, zwłaszcza niedawne odwołanie 60 chińskich dziennikarzy.
USA nasila swoje polityczne ataki na chińskie media w USA. W grudniu 2018 r. Departament Sprawiedliwości USA zażądał od CGTN Ameryka zarejestrowania się jako „zagranicznego przedstawiciela". W dniu 18 lutego 2020 r. Departament Stanu USA określił pięć chińskich podmiotów medialnych w USA, w tym Xinhua News Agency, jako „misje dyplomatyczne".
USA przyjęły dyskryminacyjną politykę wizową wobec chińskich dziennikarzy, przykładowo wydawanie wizy tylko jednokrotnego wjazdu chińskim dziennikarzom do USA. Od 2018 r. wnioski wizowe ponad 30 chińskich dziennikarzy są w nieskończoność opóźniane, a nawet odrzucane przez administrację USA.
W dniu 2 marca 2020 r. Departament Stanu USA ustanowił ograniczenie dla pięciu chińskich organizacji medialnych wyznaczonych jako „misje dyplomatyczne", tym samym zmniejszając liczbę chińskich pracowników o około 40 procent do dnia 13 marca, czyli de facto relegować 60 chińskich dziennikarzy z terytorium Stanów Zjednoczonych.
Od początku wystapienia epidemii COVID-19 Chiny codziennie aktualizują dane dotyczące sytuacji epidemicznej online w sposób otwarty, przejrzysty oraz odpowiedzialny. Każdego dnia zagraniczni dziennikarze przebywający w Chinach mogą uczestniczyć w konferencjach prasowych organizowanych przez mechanizm wspólnego zapobiegania i kontroli Rady Państwowej, Biuro Informacyjne Rady Państwowej oraz Ministerstwo Spraw Zagranicznych, gdzie mogą zadawać wszelkiego rodzaju pytania dotyczące wirusa. Wielu zagranicznych dziennikarzy pojechało do Wuhan, aby zebrać informacje z pierwszej ręki i opublikowało wiele raportów. Przeprowadzili wywiady z przedstawicielami władz centralnych, lokalnych a także ekspertami i naukowcami. Wszystkie te fakty pokazują, że świat ma nieograniczony i niczym nieutrudniony dostęp do wszystkich informacji o sytuacji epidemicznej w Chinach.
Chiny zawsze chętnie udzielają wywiadów i udostępniają raporty dla zagranicznych mediów i dziennikarzy przebywających w Chinach zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Chiny będą nadal ułatwiać im pracę i oferować pomoc jednocześnie sprzeciwiając się uprzedzeniom ideologicznym wobec Chin, fałszywym wiadomościom wymyślonym pod pretekstem wolności prasy oraz działaniom, które naruszają etykę dziennikarstwa.
Mit 16: Chiny kontrolują i przekupują WHO
Fakt: Chiny stanowczo wspierają multilateralizm. Chiny utrzymują dobrą komunikację i współpracę z WHO i nigdy nie podejmowały prób manipulacji tej organizacji. Będąc najważniejszym źródłem finansowania WHO, Stany Zjednoczone zdecydowały o zawieszeniu funduszy, na co społeczność międzynarodowa zareagowała sprzeciwem.
WHO jest organizacją wyspecjalizowaną ONZ odpowiedzialną za bezpieczeństwo zdrowia publicznego. Skupia 194 państwa członkowskie. Jedenastu członków w 21-osobowym zespole kierowniczym centrali pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, Unii Europejskiej, Kanady i Australii, a tylko jeden z Chin. Osoby te są wykształconymi i praktykującymi lekarzami, epidemiologami, ratownikami i ekspertami zdrowia publicznego.
https://www.who.int/dg/who-headquarters-leadership-team
W latach 2018-2019 Chiny pod względem wysokości składek wpłaconych przez na rzecz WHO znajdowały się na trzecim miejscu, po Stanach Zjednoczonych i Japonii. Według WHO składki krajów członkowskich stanowią mniej niż jedną czwartą całkowitego finansowania organizacji, pozostałe to dobrowolne dotacje. Biorąc pod uwagę oba źródła finansowania, Chiny plasują się na dziewiątym miejscu, a jeśli uwzględnione zostaną również darowizny od przedsiębiorstw i organizacji pozarządowych, to pozycja Chin znacznie spada.
Mit 17: Tajwan ostrzegł WHO o transmisji COVID-19 z człowieka na człowieka już w dniu 31 grudnia 2019 r., jednak nie zostało ono potraktowane poważnie.
Fakty: Chiński Tajwan nie wysłał ostrzeżenia do WHO. Zwrócił się do tej organizacji z prośbą o szczegółowe informacje po zgłoszeniu przez Miejską Komisję Zdrowia Wuhan wystąpienia sytuacji epidemicznej w regionie.
Po zgłoszeniu przez władze Wuhan przypadków zapalenia płuc o nieznanej przyczynie w dniu 31 grudnia 2019 r. lokalny departament zdrowia na Tajwanie wysłał list do Państwowej Komisji Zdrowia (NHC) z zapytaniem o informacje opublikowane przez Miejską Komisję Zdrowia w Wuhan. NHC niezwłocznie udzieliło pisemnej odpowiedzi za pośrednictwem punktów kontaktowych określonych w porozumieniu o współpracy obu stron Cieśniny w zakresie medycyny i zdrowia publicznego. Tego samego dnia departament zdrowia na Tajwanie wysłał do Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) tak zwany „e-mail ostrzegawczy". Wiadomość e-mail nie zawierała informacji dotyczących transmisji wirusa z człowieka na człowieka. Było to wszystkim zapytanie o informacje od WHO. Fakty są jasne: kontynentalna część Chin jako pierwsza opublikowała tę informację, a departament zdrowia na Tajwanie jedynie ponownie przekazał tę wiadomość. Nie miała miejsca sytuacja, w której „Tajwan jako pierwszy złożył raport do WHO".
WHO wielokrotnie wyjaśniała, że tajwański region Chin nie wysłał „ostrzeżenia" na temat panującej sytuacji, jedynie wnosił o udzielenie informacji. WHO otrzymało już wiele e-maili z zapytaniami od innych stron, zanim poprosił o nie Tajwan. 20 kwietnia WHO na konferencji prasowej ponownie wyjaśniła tę sprawę, zauważając, że pierwszy przypadek COVID-19 na Tajwanie potwierdzono dopiero 21 stycznia. Wcześniej Tajwan nie posiadał żadnych bezpośrednich informacji na temat przypadków klinicznych, nie mówiąc już o możliwości ustalenia, czy wystąpiła transmisja wirusa z człowieka na człowieka.
Mit 18: Chiny zablokowały wniosek o przyjęcie Tajwanu do WHO, zagrażając tym samym zdrowiu mieszkańców Tajwanu.
Fakty: Tajwan, będący częścią Chin, nie ma prawa przystąpić do WHO, którego członkostwo wymaga suwerenności. Kanał współpracy technicznej między chińskim Tajwanem a WHO pozostaje niezakłócony.
Tylko państwa członkowskie ONZ mogą przystąpić do WHO – wyspecjalizowanej organizacji ONZ złożonej z suwerennych państw. Tajwan, będący częścią Chin, nie ma prawa ubiegać się o członkostwo w WHO.
Po przyjęciu Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych (IHR) Chiny ogłosiły zastosowanie IHR dla całego terytorium Chińskiej Republiki Ludowej, w tym Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkongu, Specjalnego Regionu Administracyjnego Makau i Prowincji Tajwan.
Zgodnie z ustaleniami rządu chińskiego i WHO, na chińskim Tajwanie utworzono punkt kontaktowy IHR z WHO. Region ten ma także konto umożliwiające dostęp do EIS – witryny informacyjnej o globalnych zagrożeniach zdrowia publicznego IHR wydanych przez WHO. Nie ma żadnych ograniczeń współpracy technicznej między chińskim Tajwanem a WHO. Od początku 2019 r. do początku maja 2020 r. 24 ekspertów z regionu Tajwan uczestniczyło w 16 konferencjach technicznych organizowanych przez WHO.
Od pojawienia się COVID-19 chińska Narodowa Komisja Zdrowia dostarcza bez opóźnień przekazuje informacje regionowi Tajwan. Od 6 maja Chiny kontynentalne informowały Tajwan o sytuacji epidemicznej 148 razy, a w połowie stycznia zorganizowały wizytę w mieście Wuhan dla ekspertów z chińskiego Tajwanu, w celu poszerzenia ich wiedzy na temat diagnozy i leczenia potwierdzonych przypadków oraz środków reakcji w walce z COVID-19.
Mit 19: Chiny są odpowiedzialne za globalne rozprzestrzenianie się COVID-19. Należy przeprowadzić dochodzenie oraz wystosować pozwy sądowe przeciwko Chinom, w celu pociągnięcia ich do odpowiedzialności i uzyskania odszkodowania za straty poniesione w wyniku COVID-19.
Fakty: Brak podstawy prawnej, by pociągać Chiny do odpowiedzialności za COVID-19 i domagać się odszkodowań. Zasadniczo, niektórzy amerykańscy politycy, chcąc odwrócić uwagę od problemów wewnętrznych przerzucają winę na Chiny.
COVID-19 to nie spowodowana przez człowieka katastrofa naturalna. Chiny, podobnie jak inne kraje, są ofiarą, a nie winowajcą.
Pandemia to globalny stan zagrożenia zdrowia publicznego. Nie ma czegoś takiego jak „odpowiedzialność państwa" które pierwsze zgłosiło przypadki choroby. HIV/AIDS zostało po raz pierwszy wykryte w latach 80. XX wieku w USA i od tego czasu rozprzestrzeniło się na cały świat, ale społeczność międzynarodowa nigdy nie żądała od USA, ani wzięcia za to odpowiedzialności ani wypłaty odszkodowań.
USA nie ma podstaw prawnych, by domagać się pociągnięcia do odpowiedzialności Chin ani by wymagać od nich odszkodowań za COVID-19. Zgodnie z prawem międzynarodowym odpowiedzialność państwa ma miejsce, gdy działania państwa odpowiedzialnego stanowią naruszenie prawa międzynarodowego i istnieje związek przyczynowy między takimi działaniami a stratami poniesionymi przez państwo poszkodowane. Reakcja Chin na COVID-19 nie narusza żadnego prawa międzynarodowego. Nie ma też związku przyczynowo - skutkowego ze stratami, jakie USA może ponieść z powodu epidemii wirusa. Próba podjęcia przez USA tak zwanego dochodzenia w sprawie reakcji Chin opiera się na domniemaniu winy.
Nie ma dwustronnego traktatu ani porozumienia między Chinami i Stanami Zjednoczonymi w sprawie zdrowia publicznego i wydarzeń nadzwyczajnych. W związku z tym nie może dojść do naruszenia żadnych zobowiązań dwustronnych. Międzynarodowe Przepisy Zdrowotne (IHR) wymagają jedynie, aby państwa członkowskie powiadamiały WHO o zagrożeniu dla zdrowia publicznego, Chiny zapewniły USA bieżące i ciągle aktualizowane informacje dotyczące wirusa. Stany Zjednoczone były jednym z pierwszych krajów poinformowanych o wirusie w Chinach i od tego czasu nieprzerwanie otrzymują najświeższe informacje. W obliczu COVID-19 Chiny cały czas wykazywały się otwartością, przejrzystością i poczuciem odpowiedzialności. Niezwłocznie opublikowały informacje i powiadomiły WHO o wirusie. Podjęły najbardziej kompleksowe, rygorystyczne i gruntowne środki, a także sumiennie wypełniły swoje obowiązki i zobowiązania wynikające z IHR.
Tak zwane procesy sądowe w USA są bezpodstawne i świadczą o działaniu w złej wierze. Są również sprzeczne z ogólnymi zasadami prawa. Zgodnie z zasadą suwerennej równości na mocy prawa międzynarodowego, suwerenne działania rządu na wszystkich poziomach w Chinach w odpowiedzi na COVID-19 nie podlegają jurysdykcji sądów amerykańskich. Te nieuzasadnione procesy sądowe nie tylko podkopują reakcję USA na tę chorobę, ale także działają wbrew zasadom międzynarodowej współpracą w zakresie zwalczania COVID-19.
4 maja „Nature", jedno z najbardziej renomowanych czasopism na świecie, opublikowało badanie przeprowadzone przez ekspertów z Chin, Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Zgodnie z przedstawionym przez nich modelem trzy główne grupy podjętych przez Chiny interwencji niefarmaceutycznych (NPI) (ograniczenie podróży między miastami, wczesna identyfikacja i izolacja zakażonych oraz ograniczenia kontaktów i dystans społeczny) nie tylko ograniczyły rozprzestrzenianie się COVID-19 w Chinach, ale także kupiły cenny czas dla reszty świata.
Mit 20: Chiny gromadzą zasoby medyczne i czerpią zyski z COVID-19. Zwiększyły kontrolę ograniczyły eksport materiałów medycznych, zwłaszcza respiratorów, powodując niedobory w USA.
Fakty: Pomimo wciąż ogromnego wyzwania, jakim jest walka z COVID-19 wewnątrz kraju, Chiny w największym możliwym zakresie dostarczają zaopatrzenie medyczne innym krajom.
Chiński rząd i naród wysłał do ponad 150 krajów i organizacji międzynarodowych wiele dostaw najpotrzebniejszych środków medycznych, a wysiłki te wciąż nie ustają. Chiny wykorzystały również swoje potężne zdolności produkcyjne i natychmiast otworzyły rynek zaopatrzenia medycznego oraz kanały eksportowe.
Według statystyk Ministerstwa Handlu Chin, od 1 marca do 6 maja Chiny zrealizowały zamówienia eksportowe na dostawy środków anty-epidemicznych ze 194 krajów i regionów. Spośród nich 77 krajów i regionów oraz sześć organizacji międzynarodowych podpisało umowy handlowe z Chinami za pośrednictwem oficjalnych kanałów na 216 dostaw materiałów medycznych. Trwają rozmowy między chińskimi firmami a 71 krajami i regionami, a także ośmioma organizacjami międzynarodowymi, na kolejne 128 dostawy materiałów.
Według statystyk Generalnej Administracji Celnej, od 1 marca do 30 kwietnia Chiny wyeksportowały środki anty-epidemiczne o wartości 71.2 miliarda juanów, w tym 27.8 miliarda masek, 130 milionów kombinezonów ochronnych, 73.41 milionów zestawów odczynników do wykrywania koronawirusa, 12.57 milionów termometrów na podczerwień, 49,100 respiratorów, 124,000 aparatur monitorujących stan pacjentów, 43.63 miliony gogli ochronnych i 854 miliony rękawic chirurgicznych.
Statystyki Generalnej Administracji Celnej pokazują, że od 1 marca do 5 maja Chiny wyeksportowały do USA 6.6 miliarda masek, 344 miliony par rękawiczek chirurgicznych, 44.09 miliony kombinezonów ochronnych, 6.75 milionów gogli i prawie 7,500 respiratorów.
Wstępne statystyki wskazują, że na dzień 6 maja chińskie prowincje, regiony autonomiczne i miasta, instytucje oraz firmy przekazały jako darowiznę dla 30 stanów i 55 miast amerykańskich ponad 9.6 miliona masek, 500,000 zestawów odczynników testowych, 305,900 par rękawiczek medycznych i innych oraz 133,500 okularów ochronnych.
Chiny nie posiadają ograniczeń w eksporcie materiałów medycznych. Wprowadzone środki, takie jak dalsze wzmocnienie kontroli jakości dostaw materiałów anty-epidemicznych, nie mają na celu ograniczenia eksportu, ale dalszego wzmocnienia kontroli jakości zaopatrzenia medycznego i zapewnia uporządkowanego i dobrze regulowanego eksportu.
Zdolność Chin do produkcji respiratorów inwazyjnych nie jest nieograniczona, a niektóre części muszą być importowane i stąd są deficytowe. Firmy prowadzą rozmowy z importerami w sposób zgodny z zasadami rynku, a chiński rząd nie ogranicza eksportu tych respiratorów.
Mit 21: Pomoc Chin niesiona innym krajom w walce z epidemią ma służyć celom politycznym i propagandowym.
Fakty: Pomoc Chin jest odpowiedzią na życzliwość krajów, które pomagały Chinom, gdy te mierzyły się z pierwszą falą epidemii COVID-19. Jest to także konkretny krok do realizacji wizji Chin, jaką jest budowa społeczności dzielącej wspólną przyszłość.
Chiny szeroko dzielą się swoim doświadczeniem w zakresie kontroli nad epidemią, zapewniając zaopatrzenie medyczne i ochronne oraz wysyłając zespoły medyczne do innych krajów. W połowie maja Chiny uruchomiły internetowe centrum wiedzy, opublikowały siedem wersji protokołów diagnostycznych i terapeutycznych oraz sześć wydań planów ograniczania rozprzestrzeniania się wirusa, a także utworzyły fundusz warty dwa miliardy juanów na współpracę w ramach walki z COVID-19. Chińscy eksperci medyczni odbyli ponad 120 wideokonferencji z ekspertami z ponad 160 krajów i organizacji międzynarodowych. Chiny wysłały materiały medyczne do ponad 150 krajów i organizacji międzynarodowych oraz 21 zespołów medycznych do 19 krajów. Ustanowiły wspólny zespół ekspertów z UE oraz wspólny mechanizm reagowania i współpracy z Republiką Korei. Chiny przekazały WHO 50 milionów USD w gotówce. W odpowiedzi na inicjatywę zawieszenia obsługi zadłużenia dla najbiedniejszych krajów przyjętej na ostatnim spotkaniu G20, Chiny zgodziły się zawiesić spłatę kapitału i odsetek za długi 77 krajom rozwijającym się należnych między 1 maja a końcem 2020 r. Te działania wspierające i pomocowe zostały szeroko uznane przez społeczność międzynarodową, ponieważ odzwierciedlają chińskiego ducha solidarności i wzajemnej pomocy w trudnych czasach i podkreślają znaczenie budowania społeczności dzielącej wspólną przyszłość.
Mit 22: Chiny ingerują w wybory w USA i zrobią wszystko, aby powstrzymać reelekcję Trumpa.
Fakty: Chiny przestrzegają zasady nieingerowania w sprawy wewnętrzne innych krajów. Wydaje się natomiast, że niektórzy politycy amerykańscy wykorzystują walkę z Chinami jako swoją taktykę wyborczą.
Chiny prowadzą niezależną, pokojową politykę zagraniczną i przestrzegają zasady nieingerencji w sprawy wewnętrzne innych krajów. Wybory w USA są sprawą wewnętrzną tegoż kraju. Chiny nigdy w nie nie ingerowały i nie są zainteresowane tego typu działaniami.
Politico ujawniło, że Narodowy Komitet Senatorów Republikańskich wysłał do kandydatów partii GOP 57-stronicową notatkę doradzając, by mówili o kryzysie wywołanym przez koronawirusa agresywnie atakując Chiny. Notatka podkreśla trzy główne linie ataku: Chiny doprowadziły do pandemii poprzez „zatuszowanie istnienia wirusa", Demokraci są „zbyt łagodni wobec Chin" a Republikanie „będą naciskać na nałożeni sankcji na Chiny za ich rolę w rozprzestrzenianiu tej pandemii". Republikanie wskazali w notatce, że planują uczynić Chiny centralnym punktem kampanii 2020. Wszystko to pokazuje, że pogrążanie i atakowanie Chin stało się główną osią kampanii republikańskiej.
https://www.politico.com/news/2020/04/24/gop-memo-anti-china-coronavirus-207244
Mit 23: Wymagając od eksporterów masek, zestawów testowych i respiratorów złożenia oświadczenia w urzędzie celnym, Chiny w rzeczywistości zakazują eksportu dostaw COVID-19.
Fakty: Celem tego wymogu jest lepsza kontrola jakości.
Ścisła kontrola jakości ma zasadnicze znaczenie w produkcji i dostawach artykułów anty-epidemicznych, ponieważ w grę wchodzi życie ludzi w dotkniętych epidemią krajach i regionach.
Rząd chiński przywiązuje dużą wagę do jakości i bezpieczeństwa zaopatrzenia medycznego. Odpowiednie organy zintensyfikowały wspólne działania w celu zaostrzenia kontroli jakości eksportu medycznego i zapewnienia odpowiednich procedur eksportowych. Poprzez eliminowanie towarów niespełniających norm oraz działań podejmowanych w złej wierze i nielegalnych, Chiny zapewniają odpowiednią jakość eksportu sprzętu medycznego, aby lepiej wspierać globalną walkę z wirusem.
Podjęte środki mające na celu lepszą kontrolę jakości przyniosły dobre wyniki i spotkały się z pozytywnym przyjęciem społeczności międzynarodowej. Chiny nie nakładają i nie będą nakładać ograniczeń na eksport. Zapewniając jakość eksportowanych towarów, chińskie organy celne podjęły kroki w celu przyspieszenia odprawy celnej i dalszych ułatwień.
Mit 24: Chińska prowincja Guangdong podjęła środki ochronne dyskryminujące Afrykanów.
Fakt: Chińskie środki ochronne przeciwko COVID-19 mają zastosowanie zarówno do Chińczyków, jak i cudzoziemców, nie można mówić o żadnej dyskryminacji. Chiny kierują się polityką zero tolerancji dla dyskryminujących słów i działań.
Pomimo własnych trudności Chiny zapewniły opiekę i ochronę wszystkim Afrykańczykom w Chinach, zwłaszcza studentom afrykańskim. Ponad 3,w000 afrykańskich studentów w prowincji Hubei, w tym Wuhan, jest bezpiecznych i zdrowych, z wyjątkiem jednego studenta, który zaraził się wirusem, ale został szybko wyleczony.
Na dzień 13 kwietnia Guangzhou zgłosiło 26 nowych zawleczonych przypadków zakażenia wśród cudzoziemców, w tym wśród 19 Afrykanów. Wzmożone środki ochrony i kontroli podjęte przez Chiny dotyczą zarówno obywateli Chin, jak i wszystkich cudzoziemców w Chinach. Nie są skierowane przeciw żadnej narodowości ani rasy. Ich celem jest ochrona zdrowia publicznego i dobrobytu ludzi. Pojedyncze incydenty, które miały miejsce z powodu nieporozumień lub braku odpowiedniej komunikacji, zostały rozwiązane w krótkim czasie dzięki ścisłej komunikacji pomiędzy chińskimi władzami a urzędnikami właściwych krajów afrykańskich. 18 kwietnia dziekan Afrykańskiego Korpusu Konsularnego potwierdził, że prowincja Guangdong i miasto Kanton podjęły wiele kroków w celu ochrony praw i interesów afrykańskich emigrantów.
13 kwietnia przewodniczący Komisji Unii Afrykańskiej Moussa Faki Mahamat powiedział, że Afryka i Chiny są przyjaciółmi i, co najważniejsze, towarzyszami broni, których losy są ściśle powiązane. Uważa, że Chiny nie są krajem, który podejmowałby działania dyskryminujące. Niektórzy afrykańscy wysłannicy w Chinach zauważyli, że głęboka przyjaźń między Afryką a Chinami przetrwała próbę tego trudnego czasu i żadna siła zewnętrzna nie powstrzyma jej dalszego zacieśniania.
Według raportu BBC z 17 kwietnia, wideo szeroko udostępnione w mediach społecznościowych pokazujące atak na kenijską parę na ulicach Wuhan w wyniku napiętnowania ich z powodu COVID-19 zostało w rzeczywistości nagrane w Nowym Jorku.